Αυτόνομο το υπουργείο Πολιτισμού - Ο Αριστείδης Μπαλτάς νέος υπουργός

Σε δυο ξεχωριστά υπουργεία «σπάει» με Προεδρικό Διάταγμα το υπερυπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, με το υπουργείο Πολιτισμού να αυτονομείται και τα ηνία του να αναλαμβάνει ο πρώην υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς.

Κατά την διάρκεια της τελετής παράδοσης-παραλαβής του υπουργείου Πολιτισμού από την υπηρεσιακή υπουργό Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, ο κ. Μπαλτάς δήλωσε:

«Βρίσκομαι σε ευχάριστη θέση επειδή το υπουργείο Πολιτισμού αυτονομήθηκε -αν και αισθάνομαι λίγο περίεργα γιατί πριν από επτά μήνες προσπαθούσα να σας πείσω ότι το υπουργείο Παιδείας δεν σκόπευε να αφομοιώσει το υπουργείο Πολιτισμού».

Όπως δήλωσε, στις προθέσεις του είναι να υιοθετήσει την πρόταση της κ. Λαμπράκη για μετονομασία του ΟΑΚΑ σε «Oλυμπιακό Πάρκο» αναψυχής και πολιτισμού αλλά και να εφαρμόσει τις ιδέες της κ. Λαμπράκη για ανταποδοτικές εκθέσεις στο εξωτερικό με δανεισμό «αφανών» εκθεμάτων από τα ντεπό των ελληνικών μουσείων.

«Δεν μπορεί να υπάρξει σύγχρονη ελληνική τέχνη αν δεν είναι σε μόνιμη αναμέτρηση με την αρχαία κληρονομιά», σχολίασε ενώ επανέλαβε την πεποίθησή του «υπέρ της πολιτικής ανεξιθρησκίας», συνακόλουθα και της συνεργασίας του με όλους τους εργαζόμενους του ΥΠΠΟ ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων.

Τόνισε δε ότι «αφού μελετήσει τα ενδότερα του υπουργείου, τις ιδέες της υπηρεσιακής υπουργού και το έργο του κ. Ξυδάκη, που βρίσκεται στα όρια της νομοθετικής ρύθμισης, θα προχωρήσει σε προγραμματικές εξαγγελίες».

Γεννηθείς το 1943, ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών.

Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν κ.ά.

Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του Αντικείμενα και όψεις εαυτού (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού.

Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 είχε αναλάβει τα καθήκοντά του ως Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είχε δεχθεί έντονες επικρίσεις για την πολιτική του, ιδιαίτερα στο ζήτημα των πειραματικών σχολείων.