Αν υπάρχει ένα αντικείμενο στο οποίο διαχρονικά δεν μπορεί κανείς να αντισταθεί, ούτε γυναίκα ούτε άνδρας, ούτε φτωχός ούτε πλούσιος, ούτε καν οι… θεοί, αυτό είναι το κόσμημα. Και στην Ελλάδα, το κόσμημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Ωστόσο, το ελληνικό κόσμημα, το τόσο γνωστό και αγαπητό παγκοσμίως, έφτασε να χάνει τη «λάμψη» του, για διάφορους λόγους –οικονομικούς και μη. Έτσι, μια μικρή ομάδα ανθρώπων, βάζοντας ως στόχο να επαναφέρει το ελληνικό κόσμημα στο «βάθρο» που δικαιωματικά του ανήκει, δημιούργησε πριν από περίπου τρία χρόνια μια πλατφόρμα, η οποία σκοπό έχει να αναδείξει και να επικοινωνήσει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τους Έλληνες σχεδιαστές –νέους και παλαιότερους- και να καθιερώσει το “Made in Greece” ως τίτλο τιμής για το δημιουργικό κόσμημα.
Λίγες ημέρες πριν τα εγκαίνια της έκθεσης «A Sheltering Sky» που πραγματοποιεί η πλατφόρμα A Jewel Made in Greece (AJMIG) στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, το CultureWizz συνάντησε την «ψυχή» του AJMIG, την καταξιωμένη σχεδιάστρια κοσμήματος κα Μαίρη Σαμόλη.
Η αναφορά της κ. Σαμόλη στις πρώτες φετινές δράσεις της πλατφόρμας, στάθηκε αφορμή για μια γενικότερη συζήτηση για το ελληνικό κόσμημα, την κρίση, αλλά και τις ευκαιρίες που προσφέρει ο δημιουργικός αυτός κλάδος στην ανάπτυξη της Ελλάδας.
Συνέντευξη στην Άννα Γ. Φαλτάϊτς
Τι μας ετοιμάζει για φέτος το AJMIG
«Το 2016 ξεκινάμε με τη δράση που έχει τον τίτλο «Στο Καταφύγιο του Ουρανού» ή αγγλικά «The Sheltering Sky», στο αεροδρόμιο στις αφίξεις εκτός Σένγκεν, στην αίθουσα Art and Culture, όπου συμμετέχουν 33 Έλληνες σχεδιαστές με ένα κόσμημα ο καθένας», μας λέει η κα Σαμόλη.
«Έχει γίνει μια κατασκευή που θα «εγκλωβίσει» ουσιαστικά τα 33 αυτά κοσμήματα και στο κέντρο υπάρχει μια μεγάλη οθόνη και μια κάλπη, μέσω της οποίας θα ξεκινήσει μια ψηφοφορία, για να δώσουμε στο τέλος αυτής της ψηφοφορίας τον τίτλο «The Jewel Made in Greece» σε ένα κόσμημα και άλλα δυο βραβεία σε άλλα δυο κοσμήματα.
Αυτή η ψηφοφορία θα συνεχιστεί μέσω του site μας και μέσω του Facebook, και στην Τεχνόπολη θα ξανα-υπάρξει κάλπη. Η ψηφοφορία ξεκινάει στις 11 Ιανουαρίου και θα τελειώσει στις 30 Μαρτίου. Την 1η Απριλίου θα κάνουμε μια μεγάλη γιορτή στο αεροδρόμιο και εκεί θα κάνουμε και την απονομή».
Στο πλαίσιο της έκθεσης στο αεροδρόμιο, που θα διαρκέσει από τις 11 Ιανουαρίου έως τις 31 Μαρτίου, πέραν της ψηφοφορίας, θα προβληθεί επίσης βίντεο που ετοίμασε το AJMIG σε συμπαραγωγή με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, για την ιστορία του ελληνικού κοσμήματος καθώς και ένα δεύτερο βίντεο που θα παρουσιάζει φωτογραφίες κοσμημάτων από τους συμμετέχοντες.
Η καθιερωμένη πια έκθεση στην Τεχνόπολη, που φέτος αλλάζει αίθουσα και μεταφέρεται στην αίθουσα 870 τ.μ. του Μηχανουργείου, θα διαρκέσει από τις 25 έως τις 29 Φεβρουαρίου.
«Αποφασίσαμε να μικρύνουμε λίγο τη διάρκεια της έκθεσης διότι οι εννέα ημέρες που διαρκούσε κάθε χρόνο είναι πολλές, αλλά τις δυο πρώτες χρονιές το είχαμε ανάγκη γιατί προσπαθούσαμε να μας μάθει το κοινό. Δεν θεωρούμε ότι τώρα μας έχουν μάθει οι πάντες, όμως νομίζουμε ότι είναι ώριμο πια το project και ότι δεν χρειάζονται οι δέκα μέρες. Γιατί είναι πάρα πολύ κουραστικό και για τους συμμετέχοντες και για τον κόσμο».
Όπως μας αναφέρει η κα Σαμόλη, «αυτή τη χρονιά έχουμε χωρίσει σε δυο κατηγορίες την έκθεση. Στο AJMIG Fine, ή στο κόσμημα που έχει να κάνει με την κλασσική αργυροχρυσοχοΐα, που σημαίνει κανόνες κοπής, χύτευσης, επεξεργασίας και χρήση πολυτίμων μετάλλων, και ένα δεύτερο που έχει τίτλο εργασίας «Ασκήσεις Ύλης» και εκεί μπορεί να λάβουν μέρος σχεδιαστές που κατασκευάζουν κόσμημα από plexiglass, από γυαλί, από χαρτί, από κορδόνια, μακραμέ, γενικά πιο ευτελή υλικά. Επειδή υπήρχαν αιτήματα από σχεδιαστές που προσεγγίζουν το κόσμημα από μια άλλη πλευρά και ταυτόχρονα θέλαμε να εντάξουμε και άλλον κόσμο στην πλατφόρμα, θέλαμε να δούμε και μια άλλη πλευρά του κοσμήματος, αλλά παράλληλα δεν γίνεται δίπλα στα μεγάλα brands να υπάρχει ένα κόσμημα που είναι φτιαγμένο από χαρτί -χωρίς να υποτιμώ αυτό το κόσμημα που είναι φτιαγμένο από χαρτί- δημιουργήσαμε μια δεύτερη πλατφόρμα –αυτό ήταν ιδέα της Ίριδας Κρητικού- και αυτή τη χρονιά μέσα στην Τεχνόπολη, σε ξεχωριστή αίθουσα, σε αίθουσα εντός της αίθουσας, θα φιλοξενήσουμε τις «Ασκήσεις Ύλης» (τίτλος εργασίας ακόμα).
Παράλληλα, στις 28 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί μια επίδειξη μόδας, μέσα στην Τεχνόπολη, με μια γνωστή σχεδιάστρια, και ένα φιλανθρωπικό κοκτέιλ, εκτός ωραρίου έκθεσης, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για το φιλανθρωπικό σωματείο Καλλιπάτειρα.
Μια μικρή ταινία για την ιστορία του κοσμήματος
 |
| Η Κ.Διδασκάλου στα γυρίσματα της ταινίας |
«Όταν άρχισα να σχεδιάζω το A Jewel Made in Greece, αποφάσισα ότι ήθελα να ξεκινήσω παράλληλα έναν διάλογο με την ιστορία του κοσμήματος. Η δουλειά των σημερινών δημιουργών, καταξιωμένων ή όχι, έχει κάπου τις ρίζες της, έχει εμπνευστεί από εικόνες. Ακόμα και αυτοί που κάνουν το πιο μοντέρνο κόσμημα, έχουν έναν συνειρμό σε παλιές εικόνες.
Επομένως, δεν μπορούμε να θέλουμε να κάνουμε κάτι δυνατό σήμερα αν δεν τιμήσουμε και δεν «σκαλίσουμε» και δεν ανιχνεύσουμε αυτό που έχει να κάνει με τις ρίζες μας και τον αρχαίο πολιτισμό του κοσμήματος, που χρονολογείται από το 7.000 π.Χ.
Αποφάσισα να εντάξω στην προσπάθεια προώθησης και ανάδειξης του ελληνικού κοσμήματος, μέσω του AJMIG, τα μουσεία. Αρχικά ζήτησα να μου φέρουν αντίγραφα το κάθε μουσείο, να εκθέτουμε μέσα στον χώρο που φιλοξενείται το AJMIG τρία αντίγραφα από κοσμήματα που έχουν στις συλλογές τους. Συμφωνήσαν όλοι. Πήγαμε στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, καθώς αυτό είναι ο φορέας που δημιουργεί τα αντίγραφα, μας έδωσαν, συνεργάστηκαν μαζί μας, τους φιλοξενήσαμε με δισέλιδο σαλόνι στον κατάλογο και στη διαδρομή τα εκθέσαμε αυτά τα αντίγραφα, το 2014 στην Τεχνόπολη και στο Grand Resort Lagonissi, το 2015 στην Τεχνόπολη –τα ίδια κομμάτια πάντα- στο Ντουμπάι και στις Βρυξέλλες.
Όμως, δεν μπορείς να δείχνεις στον κόσμο τρία χρόνια τα ίδια πράγματα. Και λόγω της κρίσης τα μουσεία δεν αναπαρήγαγαν και άλλα πράγματα, καινούρια. Έψαχνα λοιπόν να βρω έναν τρόπο για να συνεχίσω τον διάλογο με την ιστορία και σκέφτηκα να κάνω ένα βίντεο. Θυμήθηκα την παλιά μου την δουλειά και σκέφτηκα να ξεκινήσω με μια αποκλειστική συνεργασία με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που φέτος συμπληρώνει 150 χρόνια από την ίδρυσή του, και να κάνω ένα βίντεο εκεί, καθώς εκεί βρίσκεται το σύνολο του πλούτου από βυζαντινά, από ρωμαϊκά, από νεολιθικά, από κλασσικούς χρόνους, ελληνιστικά κοσμήματα.
Στη συνέχεια, με προβλημάτισε το πρόσωπο που θα παρουσίαζε το βίντεο αυτό. Σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να υπήρχε ένα ωραίο πρόσωπο, μια πρωθιέρεια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καταλήξαμε την Κατερίνα Διδασκάλου, μια μοναδική προσωπικότητα, με καθαρά Ελληνική κατατομή. Για μένα το πρόσωπο της Κατερίνας θυμίζει μια νέα Ειρήνη Παππά. Πρότεινα στην Κατερίνα Διδασκάλου, με την οποία είχαμε συνεργαστεί πολύ λίγο παλιά, μου είπε «ναι», προσφέρθηκε εθελοντικά για αυτή τη δουλειά, και φτιάξαμε ένα συνεργείο όπου κατά το πενήντα τοις εκατό -εκτός από τους τεχνικούς – οι συνεργάτες δούλεψαν εθελοντικά: ο Αχιλλέας Χαρίτος, ο Κωνσταντίνος Σαββάκης, ο παραγωγόςΤάκης Δημητρακόπουλος, όλοι δούλεψαν εθελοντικά, και με ένα συνεργείο που αμείφθηκε σε συμβολικές τιμές φθάσαμε να κάνουμε μια μικρή ταινία. Είναι η μικρή μας ταινία για την ιστορία του αρχαίου Ελληνικού κοσμήματος μέσα από τα μάτια του επισκέπτη του Αρχαιολογικού Μουσείου».
Όπως εξηγεί η κα Σαμόλη, αυτό το βίντεο εξυπηρετεί τη συνέχιση του διαλόγου με την ιστορία, και θα παιχτεί στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο αεροδρόμιο, μέσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στην Τεχνόπολη, όπου αυτή τη χρονιά θα υπάρχει και μια μικρή αίθουσα προβολής.
«Επομένως, σε τρία διαφορετικά σημεία, θα αφυπνίσουμε τις χιλιάδες κόσμου που έρχονται κάθε χρόνο στην Τεχνόπολη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στο αεροδρόμιο, όχι μόνο για το ελληνικό κόσμημα, αλλά και για το Αρχαιολογικό Μουσείο».
Σημειώνει, δε, πως η μικρή αυτή ταινία δεν προσκαλεί τον κόσμο να δει μόνο τα κοσμήματα, αλλά και τις αρχαιότητες και όλη την ιστορία, φθάνοντας μέχρι την έκθεση «Περιηγητές» που πραγματοποιείται τώρα στο Μουσείο, από την οποία αναδύεται η πληροφορία για το πώς ξεκίνησε η σκέψη και δημιουργήθηκε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Η κα Σαμόλη μας εκμυστηρεύεται ότι στόχος της είναι κάθε χρόνο να δημιουργεί και ένα βίντεο με ένα μουσείο. «Έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου κάθε χρόνο να κάνω ένα βίντεο με ένα διαφορετικό κάθε φορά μουσείο. Όσα μουσεία φιλοξενούν κοσμήματα στις συλλογές τους να κάνω ένα μικρό βίντεο που να «περπατάει» μαζί μας και να φτιάξουμε στο τέλος μια πραγματική ιστορία για το Ελληνικό κόσμημα».
Ο απολογισμός του 2015
Το AJMIG, ξεκινώντας το 2014 από την Τεχνόπολη, έκανε πολλές ενδιάμεσες στάσεις, σε ελληνικά νησιά, στο Ντουμπάι, και τελευταία στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες. Η κα Σαμόλη μας μίλησε για την εμπειρία της στις Βρυξέλλες, η οποία συνέπεσε με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
 |
| Από την έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο |
Όπως τονίζει, «έχουμε κερδίσει αναγνώριση, έχουμε στην ομάδα και νέους σχεδιαστές και παλιούς και κάποια brands. Το πιο έντονο που εισπράξαμε είναι ότι θέτοντας ο καθένας ένα στοίχημα και στόχο να φτάσει κάθε φορά στην Τεχνόπολη πιο έτοιμος και με καινούριες ιδέες, είναι σαν να μπήκαμε σε ένα πρόγραμμα που στόχο έχει να ανέβουμε, να δημιουργήσουμε και να πάμε ακόμα καλύτερα. Είναι εντυπωσιακή η πορεία, ειδικά των νεότερων, μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια που λειτουργεί το AJMIG – το πώς εξελίχθηκαν, πως έχουν φτιάξει το brand τους, πώς έχουν αλλάξει τα λογότυπά τους, πώς έχουν δημιουργήσει εικόνα. Το μεγαλύτερο θετικό πρόσημο πηγαίνει σε αυτό που λέμε αναγνώριση και εξέλιξη».
Άλλωστε, όπως υπογραμμίζει η κα Σαμόλη, «το AJMIG δεν είναι έκθεση, αλλά μια πλατφόρμα που σκοπό έχει να προωθήσει και να επικοινωνήσει το ελληνικό κόσμημα και την ιστορία του στον κόσμο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο κόσμος είναι η Αίγινα που θα πάμε το καλοκαίρι, ο κόσμος είναι η Αγγλία που θα πάμε τον Απρίλιο, είναι η Τεχνόπολη, είναι η Αμερική. Δεν έχει γεωγραφικά όρια. Σε οποιαδήποτε στάση οι επισκέπτες είναι εξ ίσου σεβαστοί, είτε είναι Αμερικάνοι, είτε είναι Γάλλοι, είτε είναι Πορτογάλοι. Ναι στην εξωστρέφεια, αλλά δεν ξέρεις ποιος θα σε βρει που».
Σημειώνει πως «η επόμενη πρόσκληση τώρα είναι για το Στρασβούργο, πάλι από τον κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη».
Τα επόμενα βήματα του A Jewel Made In Greece
Η πλατφόρμα ήδη από τα προηγούμενα χρόνια παρουσίαζε πλήθος δραστηριοτήτων, αυτή τη χρονιά όμως «υπόσχεται» να μεταφέρει το ελληνικό κόσμημα σε ακόμα πιο μακρινές χώρες.
Μεταξύ άλλων, σχεδιάζονται εκθέσεις στο Ποσειδώνιο στις Σπέτσες, στην Αίγινα, σε ξενοδοχείο της Αττικής, στο Λονδίνο, ακόμα και συμμετοχή σε έκθεση στο Λας Βέγκας.
Παράλληλα, όπως μας αναφέρει η κα Σαμόλη, «το AJMIG έχει ένα πλάνο πενταετίας. Αν όχι το 2017, το 2018 θα είμαστε διεθνής έκθεση. Σε μελέτη αυτή τη στιγμή είναι η μετατροπή του site φέτος σε e-shop, γιατί έτσι θα βοηθηθεί και το project και οι σχεδιαστές».
Μια Ελληνίδα στο MAD
 |
| Η κ. Σαμόλη φορά τις δημιουργίες της στο MAD |
«Θα σου πω μια μικρή ιστορία. Κάθε χρόνο στην Τεχνόπολη, προσπαθώντας να υποστηρίξω το στήσιμο της έκθεσης, δεν ασχολούμαι με τη δική μου την προθήκη. Τελειώνουν όλοι, ηρεμώ, και μένω συνήθως 2-3 η ώρα τη νύχτα μόνη ή με τους στενούς μου συνεργάτες και εκεί βλέπω πώς θα στήσω την προθήκη μου. Πέρυσι λοιπόν, το 2015 στην Τεχνόπολη, έφτασα κουρασμένη, όπως όλοι μας, προσπαθούσα να βάλω σε μια προθήκη δυο κοσμήματα πολύ μεγάλα, δεν χωρούσαν όμως. Σκεφτόμουν πως θα τα βάλω. Μέσα σε εκείνο μου το δίλημμα, αποφάσισα ότι τελικά το ένα θα το φορέσω. Πήρα λοιπόν το ένα μου που άρεσε περισσότερο και το φόρεσα. Την επόμενη μέρα κυκλοφορήσαμε στα social media εκείνες τις γνωστές φωτογραφίες από τα εγκαίνια, με είδε η Bryna Pomp, η curator του MAD, να το φοράω, έστειλε στη σελίδα ένα mail ότι θα ήθελε να επικοινωνήσει με την κα. Σαμόλη και έτσι βρέθηκα στο MAD. Αυτή είναι μια μικρή ιστορία Σταχτοπούτας».
«Βρέθηκα στο MAD, και ήταν πολύ συγκινητικό, γιατί συμμετείχα στην Τεχνόπολη και φόρεσα ένα κόσμημά μου. Και αυτή τη χρονιά πήραν πάλι από το MAD μια δική μας συμμετέχουσα, την Έλενα Καπομπασοπούλου, η οποία ζει στη Νέα Υόρκη, την είδαν από τις αναρτήσεις που κάναμε από τις Βρυξέλλες και την διάλεξαν. Άρα θα είναι πάλι μια Ελληνίδα στο MAD από το AJMIG».
Το ελληνικό κόσμημα έχει «ονομασία προέλευσης»
Ρωτήσαμε τι είναι αυτό που κάνει σήμερα το ελληνικό κόσμημα να ξεχωρίζει.
«Είναι οι ρίζες του», απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη η κα Σαμόλη. «Έχουμε τεράστια παράδοση, από το 7.000 π.Χ. Είναι η εικόνες και η κουλτούρα μας. Από την εμπειρία μου, και στην Αμερική και στο Ντουμπάι, ο κόσμος αγκαλιάζει και αγαπάει το ελληνικό κόσμημα. Έχει ονομασία προέλευσης το ελληνικό κόσμημα. Στόχος δικός μας είναι να κάνουμε το A Jewel Made In Greece, το «Made in Greece», να γίνει τίτλος τιμής για το κόσμημα».
Ωστόσο, οι προοπτικές της παραδοσιακής αργυροχρυσοχοΐας –στην οποία η Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση αλλά και σπουδαία κέντρα, όπως για παράδειγμα τα Ιωάννινα- δεν είναι ρόδινες.
«Δυστυχώς δεν επιδοτείται η παραδοσιακή αργυροχρυσοχοΐα, διότι το κράτος έχει πτωχεύσει και δυστυχώς όταν κάνεις έναν δίσκο για παράδειγμα, που ο τεχνίτης χρειάζεται έναν μήνα για να τον φτιάξει, δεν υπάρχει αγοραστής. Αυτό θα απαιτήσει 20 μεροκάματα, συν το μέταλλο συν την υπεραξία του, άρα αυτός ο δίσκος δεν θα μπορέσει να βρει αγοραστή ποτέ στην τιμή που θα έπρεπε να πωληθεί. Η τεχνολογία εδώ μπορεί να έκανε ζημιά. Γίνεται λοιπόν ένα καλούπι και από αυτό μπορείς να κάνεις πολλά αντίγραφα. Και εδώ είναι το αστείο, διότι το αντίγραφο σήμερα γίνεται με την μέθοδο χύτευσης που χρησιμοποιούσαμε 2.500 χρόνια πριν. Παλαιότερα έκαναν καλούπι στο κόκκαλο της σουπιάς. Έχυναν εκεί το μέταλλο και έκαναν το αντίγραφο. Σήμερα, έχει εξελιχθεί η τεχνολογία και τα κάνουν στην Κίνα, γιατί στην Κίνα κοστίζει 5 αντί να το κάνουν στα Γιάννενα που κοστίζει 20».
Σε γενικές γραμμές, πάντως, η κα Σαμόλη εκτιμά πως οι νέες τεχνολογίες είναι αρωγός για τη δημιουργία κοσμήματος.
«Αρωγός με κεφαλαία γράμματα!», τονίζει. «Γιατί πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί με καλύτερες τιμές, άρα η τεχνολογία μας βοηθά και στο να αναπτύξουμε την τεχνική μας και την τέχνη και τη γνώση μας, και στο να παράγουμε και να αναπαράγουμε πράγματα με λιγότερο κόστος. Όσον αφορά την προστασία των παραδοσιακών τεχνών, που τις καταστρέφει και τις ακυρώνει, ας έρθει το κράτος να βοηθήσει…»
Το κόσμημα μπορεί να φέρει επενδύσεις
Εξάλλου, η κα Σαμόλη εκτιμά πως το ελληνικό κόσμημα μπορεί να φέρει επενδύσεις στην Ελλάδα, όμως η κρίση κάνει τους ξένους να διστάζουν.
«Όταν πήγα τον Σεπτέμβριο στο MAD στη Νέα Υόρκη, συνυπήρξα εκεί με άλλους 55 σχεδιαστές κοσμήματος από 30 χώρες του κόσμου», σημειώνει. «Σκέφτηκα να καλέσω κάποιους από αυτούς να έρθουν στην Αθήνα, ως φιλοξενούμενοι, για να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να ανοίγουμε την παρουσία μας προς το ξένο κοινό. Γιατί αν έχεις καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, σιγά-σιγά μπορείς να αρχίσεις να φέρνεις και αγοραστές από όλον τον κόσμο.
Παρ’ όλο που είχα δημιουργήσει μια εξαιρετική σχέση εκεί, δεν δέχθηκε να έρθει κανείς. Μου απήντησαν ότι θα ερχόμασταν ευχαρίστως, κάποιοι σκέφτηκαν να μας στείλουν τη δουλειά τους και να μην είναι παρόντες και το δεχθήκαμε προκειμένου να τους έχουμε, όμως μετά είπαν πως σκεφτόμαστε ότι έτσι που είναι η Αθήνα σήμερα δεν θα έχουμε κανένα οικονομικό αποτέλεσμα παρά μόνο δαπάνες. Θέλουμε να πλησιάσουμε το Ελληνικό κοινό, αλλά πιστεύουμε πως δεν είναι η στιγμή γιατί δεν υπάρχει προσδοκία εσόδων λόγω κρίσης».
«Ήθελα να φέρω μια καλλιτέχνιδα από την Αργεντινή και να κάνω ένα event που θα παραλλήλιζα δυο χώρες που βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Για να φέρεις ξένους καλλιτέχνες όμως, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι έχεις εξασφαλίσει ότι θα τους επιστρέψει πίσω δουλειά. Είναι δύσκολο, όχι αδύνατο».
Όσο για τον ρόλο της πολιτείας στην ανάπτυξη του κλάδου της δημιουργίας κοσμήματος, τόσο ως πολιτιστικού όσο και ως εμπορικού πόλου έλξης, η κα Σαμόλη υπογραμμίζει πως «το θέμα είναι το κράτος να βοηθά την ιδιωτική πρωτοβουλία, να μην βάζει εμπόδια».
Ο ρόλος του A Jewel Made in Greece
Το AJMIG είναι μια πλατφόρμα η οποία έχει σκοπό να προωθήσει το ελληνικό κόσμημα στον κόσμο. «Αν είσαι σήμερα ένας δημιουργός και κάνεις μια μικρή εταιρεία και δημιουργήσεις ένα site και πουλήσεις στον κόσμο, αυτό είναι αυτομάτως μια επένδυση. Δεν ξέρω αν είναι τόσο μεγάλος ο κλάδος ώστε να φέρει ξένες επενδύσεις, αλλά μπορεί να φέρει εισαγωγή συναλλάγματος. Άρα ο στόχος πρέπει να είναι οι εξαγωγές. Να γίνει ένας δυνατός κλάδος στις εξαγωγές», σημειώνει.
Πως επιλέγονται οι σχεδιαστές
Στα τρία χρόνια που η πλατφόρμα AJMIG πραγματοποιεί εκθέσεις, έχουν συμμετάσχει δεκάδες σχεδιαστές –γνωστοί και μη. Πως γίνεται η επιλογή;
«Επιλέγουμε σχεδιαστές που έχουν ήδη αποδείξει τι σχεδιάζουν, προσπαθούμε να μην είναι δουλειές που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, που μοιάζουν μεταξύ τους, και το κυριότερο προσπαθούμε και τους οδηγούμε ή τους σταματάμε, ώστε να μην κάνουν παρόμοια δουλειά», αναφέρει η κα Σαμόλη.
«Έρχονται πολλοί νέοι και μου χτυπούν την πόρτα. Κάνω ραντεβού με οποιονδήποτε μου το ζητάει. Ακόμα και αν μπω στο Facebook, στο διαδίκτυο και δω ότι η δουλειά του δεν μου κάνει, τους βλέπω. Άρα, έχω πάντα μια πόρτα ανοικτή, γιατί αισθάνομαι ότι μπορώ να βοηθάω», συμπληρώνει.
Ο αθέμιτος ανταγωνισμός από τους νέους «σχεδιαστές»
Η κα. Σαμόλη επισημαίνει όμως και το πρόβλημα του αθέμιτου ανταγωνισμού. «Η ανεργία έχει οδηγήσει πάρα πολύ κόσμο, ιδιαίτερα γυναίκες, στην κατασκευή κοσμήματος. Όμως το να συνθέσεις πέντε πράγματα δεν είναι απαραίτητα η τέχνη του κοσμήματος. Αυτός που έχει φτάσει και κάνει γλυπτική, δικαιούται στο τέλος να κάνει και κάτι με χάντρες και να το εντάξει στη συλλογή του και να λέγεται τέχνη. Όμως το να περάσεις πέντε χάντρες δεν είναι αργυροχρυσοχοΐα. Κόσμημα μπορεί να είναι οτιδήποτε. Αυτό φέρνει μια πολύ μεγάλη ευκολία και γίνεται λίγο “door-to-door” γιατί προσπαθεί ο κόσμος δικαίως να επιβιώσει. Άρα γεννιέται μια καινούρια ομάδα σχεδιαστών που μπορεί να εξελιχθούν κάποτε εξαιρετικά. Είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια και ανάγκη επιβίωσης. Όμως, δεν είναι επαγγελματίες, δεν έχουν επαγγελματική κατάρτιση, δεν έχουν εμπειρία και το κυριότερο δεν έχουν χαρτιά. Όταν έχεις έναν σχεδιαστή που για να φτάσει το κόσμημά του σε ένα κατάστημα, πληρώνει επαγγελματική στέγη, πληρώνει υπαλλήλους, πληρώνει ΤΕΒΕ, λογαριασμούς, που έχει πληρώσει έναν σχεδιαστή να του κάνει το brand, τα λογότυπα, που πληρώνει προωθητικό υλικό κλπ, αυτού το κόσμημα όταν βγαίνει από το εργαστήριο κοστίζει π.χ. 10 ευρώ, αν όμως αυτό το κόσμημα το κάνει κάποιος στο σπίτι του χωρίς όλα αυτά τα έξοδα βγαίνει από το σπίτι του με 3 ευρώ κόστος. Αυτός λοιπόν βγαίνει και ανταγωνίζεται τον επαγγελματία, πουλώντας «μαύρα», άρα καταστρέφει την αγορά».
Συνδυασμός τεχνών
Ρωτήσαμε την κα Σαμόλη για τον συνδυασμό στις εκθέσεις του κοσμήματος με άλλες μορφές τέχνης, μεταξύ των οποίων και η μόδα.
«Με τη μόδα συνδυάζεται έμμεσα το κόσμημα. Στα trunk shows υπήρξε συνύπαρξη με έργα τέχνης, στο Grand Resort Lagonissi και το 2015 στο Ποσειδώνιο. Είδαμε όμως ότι ο κόσμος δεν βλέπει έργα όταν μπαίνει μέσα, διότι τον απορροφά το κόσμημα. Όταν μπαίνει ένας επισκέπτης στην έκθεση, τον φιλοξενούμε, τον ξεναγούμε, παρουσιάζουμε τις δουλειές των καλλιτεχνών, όμως ο κόσμος δεν αντέχει να του μιλήσεις παράλληλα και για την έκθεση ζωγραφικής.
«Αυτή τη χρονιά πάμε με τη μόδα γιατί σκοπός μας είναι να δείξουμε φορεμένα τα κοσμήματά μας. Φιλοξενούμε τη μόδα, σκοπός όμως είναι το πώς θα αναδείξουμε το κόσμημα του κάθε σχεδιαστή, φορεμένο.
Η συνύπαρξη όμως με άλλες μορφές τέχνης, το δοκίμασα δυο φορές, πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο».
Όπως εκτιμά η κα Σαμόλη, σε έναν διαφορετικό χώρο, στην Τεχνόπολη, στην Αθηναΐδα, σε κάποιον πολυχώρο, θα μπορούσαν να συνυπάρξουν διαφορετικές μορφές τέχνης, στο πλαίσιο, για παράδειγμα, μιας εβδομάδας τέχνης, όπου θα παρουσιάζονταν σε διάφορες αίθουσες, κόσμημα, ζωγραφική, γλυπτική, κλπ και να γίνει ένα εξαιρετικό πανόραμα, όπου θα δημιουργούνταν οφέλη από μια διαφορετική προσέλευση.
Η ίδια τονίζει πως «ο κόσμος έχει γίνει πιο επιλεκτικός. Δεν μπορεί πλέον ο κάθε καλλιτέχνης να έχει από ένα ατελιέ και από μια έκθεση. Πρέπει ειδικά τώρα στην περίοδο της κρίσης να συσχετιστούμε, να συνενωθούμε και να κάνουμε ομάδες. Αυτό είναι απαραίτητο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου