Έως τη Δευτέρα 16 Μαΐου συνεχίζονται οι παραστάσεις του αριστουργήματος του Αυγούστου Στρίντμπεργκ «Ο Χορός του Θανάτου» στον πολυχώρο ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ” στο Κρανίδι Ερμιονίδας. Πρόκειται για τη δεύτερη παραγωγή του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας για το 2016.
«Ο Χορός του Θανάτου» γράφτηκε από τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ το 1900. Αποτελεί τον προάγγελο για το «θέατρο του παραλόγου» που κυριάρχησε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Είναι μία «σατανική κωμωδία» όπως έλεγε ο Μπέκετ που διαπραγματεύεται με χιούμορ, σαρκασμό αλλά και με τραγικότητα την αιώνια πάλη των δύο φύλων μέσα από το θεσμό του γάμου.
Το ζευγάρι του έργου, ο Λοχαγός και η Άλις, που δεν ζουν σε κανονικό σπίτι αλλά σ’ ένα φρούριο (άλλοτε φυλακή) απομονωμένοι στη φυλακή του γάμου τους και στη φυλακή του εαυτού τους, ταλαντεύονται ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος ακατάπαυστα. Ο άνδρας και η γυναίκα, εχθροί και σύμμαχοι ταυτόχρονα στο μυστηριώδες σύμπαν που τους περιβάλλει, είναι καταδικασμένοι να συνυπάρχουν και ανήμποροι να κατανοήσουν αν η ζωή τους αποτελεί εντέλει φάρσα ή τραγωδία. Μιλώντας για τη θλιβερή ζωή τους, καταλήγουν ότι ο θάνατος θα σημάνει την ειρήνη και την λύτρωση. Ο Λοχαγός λέει «Τη μέρα του θανάτου μου θα είμαι ευχαριστημένος» και η Άλις «Τώρα μόνο ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει. Το ξέρουμε κι οι δυο, γι’ αυτό τον περιμένουμε σαν λυτρωτή». Η μέχρι τελικής πτώσεως μονομαχία τους βγαίνει ισοπαλία και οι δύο αποδέχονται με πικρή ειρωνεία ότι μόνο μία προοπτική έχουν: να γιορτάσουν την επέτειο των αργυρών γάμων τους.
Το έργο, σαν ένα θέατρο τεράτων, σαν μία γκροτέσκ κωμωδία (που συνδυάζει με εξπρεσιονιστική ακρότητα το γέλιο και το κλάμα), φωτίζει το σκανδιναβικό σκοτάδι, το memento mori, τον κλονισμένο ψυχισμό του Στρίντμπεργκ. Η ζωή είναι μια φρικτή φάρσα κι ο Στρίντμπεργκ τη βίωσε έτσι.
«Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω ότι η ζωή μου ήταν προσχεδιασμένη σαν ένα θεατρικό έργο έτσι ώστε να υποφέρω και, συγχρόνως, να μπορώ να περιγράφω τον πόνο», γράφει ο Aύγουστος Στρίντμπεργκ.
Καταγγέλλει τον θρίαμβο της βίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και την αδυναμία επικοινωνίας του ενός με τον άλλο, όσο και του ενός με τους πολλούς, έχοντας ο ίδιος φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας ύστερα από τις οδυνηρές αποτυχίες των τριών γάμων του. Έργα του: "Ο Πατέρας" (νατουραλιστική παραλλαγή του κλασικού μύθου του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας), "Η Δεσποινίς Τζούλια", "Οι Δανειστές”, "Ο Χορός του Θανάτου", "Το Ονειρόδραμα", "Η Καταιγίδα", “Ο Πελεκάνος", "Η Σονάτα των Φαντασμάτων" κ.ά. .
Διανομή
ΕΝΤΓΚΑΡ: Δημήτρης Σίδερης
ΑΛΙΣ: Βίκυ Παπάζογλου ΚΕΡΤ: Γιώργος Δημαράκης
ΚΡΙΣΤΙΝ: Ευαγγελία Ηλιού
ΓΙΟΥΝΤΙΤ: Τατιάνα Φράγκου
ΤΖΕΝΗ: Κική Πέλλα
ΣΚΟΠΟΣ: Χρήστος Σπανός
Συντελεστές
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ερρίκος Μπελιές
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μόνικα Κολοκοτρώνη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Μόνικα Κολοκοτρώνη
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Γιώργος Δημαράκης – Δημήτρης Στρίγκος
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Τάκης Μανιάτης
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Δημήτρης Σίδερης
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΄Ιων Ξυπολιάς
ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Διονυσία Κωνσταντίνου
Ημερομηνίες: 3-16 Μαϊου 2016
Πολιτιστικός Πολυχώρος ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ”, Κρανίδι Ερμιονίδας
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 4, 7, 8, 11, 14, 15, 16 Μαϊου 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου