Τετρακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Σαίξπηρ παραμένει σύγχρονος, μας αφορά, μας προκαλεί και μας συναρπάζει. Τιμώντας τα 400 από τον θάνατό του, η Στέγη πραγματοποιεί αφιέρωμα στον Σαίξπηρ με μια electro-pop performance, μια διδασκαλία επί σκηνής σονέτου του Σαίξπηρ, αλλά και συζήτηση για τα σονέτα του.
Στις 14 Δεκεμβρίου (στις 19:00) στο πλαίσιο του αφιερώματος, κορυφαίοι σύγχρονοι ποιητές και κριτικοί θα συζητήσουν τη φύση των Σονέτων του Σαίξπηρ, την απήχησή τους στα θεατρικά έργα του ίδιου του Σαίξπηρ αλλά και στη σημερινή συγγραφή και σκέψη. Στο πέρασμα των χρόνων, τα Σονέτα έχουν δεχθεί μίμηση, σεβασμό και κριτική. Τα σαιξπηρικά Σονέτα είναι έργα που διαπερνούν και προκαλούν τα όρια της αγάπης, της φιλίας, του φύλου, της λογοτεχνικής μορφής και διερωτώνται τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτή η συζήτηση θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει νέες οπτικές μέσα στα αινιγματικά σαιξπηρικά ποιήματα.
Πρόκειται για μια συνδιοργάνωση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και του British Council, στο πλαίσιο του προγράμματος Shakespeare Lives. Θα μιλήσουν οι Fiona Benson και Ruth Padel, ενώ θα συντονίσει ο Διονύσης Καψάλης.
Στις 16-18 Δεκεμβρίου, θα παρουσιαστεί μια ανατρεπτική, καθηλωτική περφόρμανς που παίζει με το βλέμμα, τη φαντασία και την επιθυμία μας από τον νέο, αντισυμβατικό Ελβετο-γαλλο-ουκρανό σκηνοθέτη Boris Nikitin. Ο Άμλετ που συγκίνησε βαθύτατα τους θεατές στην πρεμιέρα που έγινε στην Ελβετία πριν από δύο μήνες, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της Στέγης στον κορυφαίο ελισαβετιανό δημιουργό με αφορμή τα 400 χρόνια από το θάνατό του.
Σε μια παράσταση μεταξύ queer και punk, ο εκθαμβωτικός ερμηνευτής και ηλεκτρονικός μουσικός Julian Meding αναμειγνύει τη δική του βιογραφία με αυτήν ενός σύγχρονου Άμλετ, σε μια διαμαρτυρία κατά της πραγματικότητας. Ο Άμλετ των Νίκιτιν και Μέντινγκ δεν επαναφηγείται την ιστορία του σαιξπηρικού έργου, αλλά το χρησιμοποιεί ως πλαίσιο επανεξέτασης της ταυτότητας, της ατομικότητας, της ασθένειας και της πραγματικότητας. Ο Άμλετ είναι μια ποιητική εξέγερση: ωμός, απερίφραστος, ιριδίζων, αντικοινωνικός.
Επίσης στις 16-18 Δεκεμβρίου, Ο διακεκριμένος δημιουργός και καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου της Πορτογαλίας, Tiago Rodrigues, διδάσκει επί σκηνής ένα σονέτο του William Shakespeare σε 10 εθελοντές θεατές, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια αφήγηση που συνδέει την αληθινή ιστορία της γιαγιάς του, η οποία χάνει την όρασή της, με κείμενα και ιστορίες σπουδαίων συγγραφέων, όπως του βραβευμένου με Νόμπελ Boris Pasternak, του Ray Bradbury, του George Steiner και του Joseph Brodsky. Καθώς η παράσταση προχωρά, το μυστήριο γύρω από την επιλογή του συγκεκριμένου σονέτου προς αποστήθιση λύνεται.
Το By Heart, που παρουσιάζεται στη Στέγη στο πλαίσιο του αφιερώματος για τα 400 χρόνια από το θάνατο του Σαίξπηρ, είναι μια παράσταση για τη σημασία της μετάδοσης της γνώσης, για τη διακίνηση λέξεων και ιδεών χωρίς οπτική πρόσληψη, κάτι που μόνο η απομνημόνευση ενός κειμένου μπορεί να εξασφαλίσει. Είναι για την ασφαλή κρυψώνα που πάντα βρίσκουν στο μυαλό και την καρδιά μας κάποια απαγορευμένα κείμενα· μια εγγύηση πολιτισμού ακόμη και στους πιο βάρβαρους και δύσκολους καιρούς. Και όπως είχε πει ο Τζωρτζ Στάινερ: «Όταν 10 άνθρωποι αποστηθίσουν ένα ποίημα, δεν υπάρχει πια τίποτα που μπορεί να κάνει η KGB, η CIA ή η Γκεστάπο. Το ποίημα θα επιβιώσει.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου