Η χρήση της τέχνης ως μέσου πλουτισμού ή μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων μπορεί να μην είναι κάτι νέο, όμως η λέξη «επένδυση» προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις στον χώρο της τέχνης.
Από οικονομικής απόψεως, η αγορά έργων τέχνης με αποκλειστικό σκοπό την επαναπώλησή τους δεν αρέσει στις γκαλερί και τους καλλιτέχνες, καθώς η κυκλοφορία μεγάλου αριθμού έργων στην αγορά μπορεί να υπονομεύσει την αξία του καλλιτέχνη. Το θέμα είναι η προσφορά και ζήτηση, καθώς η σπανιότητα δημιουργεί υψηλές τιμές.
Μιλώντας στο Artnet News, ο έμπορος τέχνης Augusto Arbizo, διευθυντής και εταίρος της γκαλερί 11R της Νέας Υόρκης, εξηγεί πως οι καλλιτέχνες δεν θέλουν τα έργα τους να συζητιούνται σε όρους τιμών και εμπορικής αξίας, τι πωλείται και τι όχι, αλλά σε όρους κριτικής και ιστορικού περιεχομένου.
Ωστόσο, ο έμπορος και συλλέκτης Stefan Simchowitz τονίζει πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. «Το 99% αυτών που αγοράζουν ένα έργο τέχνης, το αγοράζουν διότι πιστεύουν ότι θα έχει μεγαλύτερη αξία στο μέλλον, και αν δεν αποκτήσει μεγαλύτερη αξία, τότε, στο μυαλό τους, η ποιότητα του έργου μειώνεται».
«Έτσι, υπάρχει μια ολόκληρη «βιομηχανία» συλλεκτών και υποστηρικτών της τέχνης οι οποίοι υποκρίνονται, και έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο για να δημιουργήσουν ένα ψευδές αφήγημα για να εξηγήσουν ότι συλλέγουν τέχνη διότι την αγαπούν και πως δεν έχει να κάνει με το χρήμα», συμπληρώνει. «Όμως, η συζήτηση πάντα περιλαμβάνει και το χρήμα. Είναι μια από αυτές τις μυθικές, ηθικές υποκρισίες που υπάρχουν στο πολιτιστικό σύστημα».
Πράγματι, υπάρχουν όλο και περισσότερες αποδείξεις αυξημένης κερδοσκοπίας στην αγορά της σύγχρονης τέχνης. Οι καλλιτέχνες των οποίων τα έργα εμφανίζονται σε δημοπρασίες είναι όλο και πιο νέοι σε ηλικία, καθώς οι επενδυτές ψάχνουν να κεφαλαιοποιήσουν τον επόμενο «αστέρα» της τέχνης, αγοράζοντας από νωρίς τα έργα του. Όμως, την απότομη άνοδο των τιμών, συχνά συνοδεύει η ταχεία πτώση.
Πηγή: Artnet News
Επιμέλεια: Α.Γ.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου